υπεροργώντως

Α

επίρρ. με σφοδρή επιθυμία.

[ΕΤΥΜΟΛ. < υπερ-* + ὀργῶν, -ῶντος, μτχ. τού ὀργῶ «ποθώ, έχω έντονη επιθυμία» + επιρρμ. κατάλ. -ως].